ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Λ.ΠΕΤΜΕΖΑ

Kυκλοφορεί το νέο βιβλίο του ιστορικού τέχνης Λεόντιου Πετμεζά ’’Γιάννης Κουτσοχέρας,ο ηθοπλάστης διανοούμενος της πολιτικής συνεί δησης’’


Kυκλοφορεί από τις εκδόσεις του Διεθνούς Ιδρύματος ‘’Γ.Κουτσοχέ ρα-Λ.Στρέφη’’ του 2010 νέο βιβλίο του ιστορικού τέχνης Λεόντιου Πε τμε ζά το εκτο κατά σειρά’’Γιάννης Κουτσοχέρας,ο ηθοπλάστης διανοού με νος της πολιτικής συνείδησης’’.
Πρόκειτε για ένα δοκίμιο ήθους ,μια εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμέ νη ερευνα γύρω από τη ζωή και τη πορεία του γνωστού ποιητή ,νομικού και πολιτικού στο οποίο ο συγγραφέας ανιχνεύοντας διερευνητικά τη ψυχή του με επιχειρήματα δίνει απαντήσεις και ενημερώνει τον αναγνώ στη για τη παρουσία του. Στην απόλυτα ενδιαφέρουσα περιπλάνηση του Λεόντιου Πετμεζά η ρέουσα έμπνευση γίνεται καθαρά εικαστική. Έχοντας συνοδοιπόρο και σύμμαχο τη σχεδίαση η θέση του απέναντι στο Γιάννη Κουτσοχέρα ανοίγει διόδους, διεξόδους και λεωφόρους χρή σιμους σε ότι ακολουθεί. Η συγγραφική φλόγα του φτάνει στην πολύ πόθητη λύτρωση, στη κάθαρση αφού πρώτα εξηγεί κάθε τι που συνδέεται με την διάσταση της ύπαρξης του διανοούμενου πνευματικού ανθρώ που. Χαρακτηριστικό για το βιβλίο ειναι το γεγονός πως περνά στη θεματολογία του στοιχεία από το προσωπικό και επαγγελματικό περί γυρο του ποιητή ,από το χώρο στον οποίο κινήθηκε και διαχρονικά τόνισε την οντότητα του ανάμεσα σε φυσιογνωμίες από ένα περιβάλ λον γνώριμο μια και μιλάμε για συνανθρώπους μας , του δημόσιου και πολιτικού βίου που διακρίθηκαν για την δράση τους .
Το αρχικό τρυφερό ατένισμα του συγγραφέα στο συγκεκριμένο κύκλο με ευλαβική έκσταση είναι μια υπερβατική θεώρηση που σχετίζεται άμεσα με αδιάπτωτες εντάσεις και χαράζει μορφωτικά τα θετικά και φωτεινά στοιχεία της εμπειρίας που όμως δεν επιτείνουν την πόλωση των δυνάμεων της κοινωνίας στην οποία ζούμε και βιώνουμε αλλά δρούν ενωτικά και συμφιλιωτικά .Παρακολουθώντας την τροπή των γεγονότων η γραφή φτάνει να γίνεται εξομολόγηση που μας κάνει να εντρυφούμε και να εντείνουμε ως αναγνώστες σε οτι παραθέτει ο συγγραφέας. Να συνδέουμε τις εκδοχές που καλύπτουν τους ισχυρισμούς πέρα από την ατομική οπτική. Η κριτική του Λεόντιου Πετμεζά επιτελείτε ανάμεσα στο συλλογικό και το προσωπικό πλαίσιο βαθμιαία και σταδιακά . Αναδεικνύει το προσχέδιο μιάς αναδρομής που συνιστά ιδιαίτερα και αποκλειστικά την ένταξη σε επισημάνσεις που συνδέονται αμετάκλητα με την συνείδηση, την ευθύνη ,την αντίρρηση και την προσφυγή στη λήθη. Αξιώνοντας από τον αναγνώστη την πλήρη αισθητικοποίηση που διευρύνει τους νοητικούς προκαθορισμούς .

Κώστας Χατζηγεωργίου